ငါ့အႏုပညာ

အႏုပညာဆိုတာ...
စကၠန္႔ေလးမွာေတာင္
ေပါက္ဖြားလာတတ္တယ္..။
သက္တံ့တစ္ကန္႔အဆင္းမွာေတာင္
မိုးတစ္ေထာက္ဖ်ားရြာသလိုေပါ့..။
...........................
ငါေတာ့...
ေသတဲ့အထိ
အႏုပညာကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳေနသူတို႔အဖို႔
သူတို႔စိတ္ဓာတ္အႏုပညာကို
ေလးစားတန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္
ပဲ့ျပင္မလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီ...
ဒီေတာ့...
ငါဟာ အႏုပညာေအာက္က
အတၲနဲ႔ တစ္ယူသန္စိတ္ကို
ပုိက္ေထြးရင္း.....

ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္လို

ထားခဲ့ၿပီဆိုတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုနဲ႔
မင္းေပးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္
မင္းပဲ ျပန္ခ်ိဳးဖ်က္ရုပ္သိမ္းသြား

ၿပီ...။
..................
ငါ့အိပ္မက္ထဲကေန
မင္းထြက္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေပမဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားထဲမွာေတာ့
မင္းဟာ တည္ရွိဆဲ၊
စိုးစံၿမဲ၊ စိုးစံဆဲဆိုတာ
ယံုၾကည္ေပးပါ...။
..............
ငါ့အတြက္ေတာ့ေလ
မင္းငါ့ကို
အိပ္မက္ေတြေပးၿပီးေနာက္ပိုင္း..
ငါ့စကၠန္႔တိုင္းဟာ မင္းအတြက္...
(မင္းအိပ္မက္ေတြ ရုပ္သိမ္းသြားၿပီး
ေနာက္ပိုင္းလည္း)
ေရွ႕ဆက္ မင္းေပးတဲ့
ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔ အသက္ဆက္ကာ
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ စကၠန္႔တိုင္းမင္းကို
ေမြးဖြားေစမွာပါ..။
ယံုေနာ္.
အကုန္ေျပာရရင္..
ငါ့ဘဝစာမ်က္ႏွာေတြအားလံုးမွာ
မင္းေပးတဲ့ ကဗ်ာေတြနဲ႔ အတိၿပီးသြားမွာ...
ရွိၿပီးသားကဗ်ာေတြနဲ႔လည္း
မလံုေလာက္လို႔
မင္းပံုရိပ္ငါ့အေတြးထဲ
အကုန္မေပ်ာက္ဖို႔ ရင္ခုန္သံကေလာင္
တစ္လက္နဲ႔ စုတ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္း
ဆြဲထားခြင့္ျပဳပါေနာ္...
............
ကဲ.....
အလြမ္းဆက္ကာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အနမ္းတစ္လက္မွာ
ခဏသာ ႏႈတ္ဆက္ပါရေစဦး....