သူ႔ဘဝ

မီးဟုန္းတေတာက္ေတာ့ ေသဆံုးၿငိမ္းေအးသြားၿပီ ...
......................................
တစ္ေန႔ ...
သူ႔ေခၚသံေနာက္ သဲ့သဲ့ငါ ...
ၾကားလိုက္တယ္ ...
“ ရွဲ ...”

ၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ

ၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ ...
သူနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် ရယ္သံတစေလးေတာင္
မက်န္ရွိဘဲ ...
အရာအားလံုး ၿပီးဆံုးသြားၿပီ ...
သူ႔နာမည္လည္း ျပည့္ဖံုးကား ခ်လိုက္ပါၿပီ ...
(၂)
ဦးတည္ရာမဲ့ သူ႔ခရီးစဥ္အတြက္ေတာ့ ...
အဆံုးစြန္ လမ္းခြဲေလးထိ လိုက္ပို႔မယ့္ သူေတြက ...
မ်က္ရည္တံခါးမ်ားကို ေဆာက္လုပ္လ်က္ ...
သူ႔အေပၚ အၾကည့္အာရံုေတြကို ျဖန္႔ႀကဲထားၾကတယ္ ...
သူ ...
အခုေတာ့ ၿငိမ္သက္လို႔ ...
သူ ...
မေန႔ကေတာ့ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔လို႔ ...
စကားလံုးေတြ ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာ လႊတ္ထုတ္လို႔ ...
(၃)
အခုေတာ့ သူ႔နာမည္တစ္ခု လူေတြရဲ့ ပါးစပ္ဖ်ားကလြဲလို႔ ...
ၿပီးဆံုးသြားၿပီ ...
ေလျပည္ေတြကို လိုက္ခိုကာ ...
သူ ...
ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းေတြနဲ႔ အတူ လြင့္ပါသြားၿပီ ...
(လမ္းခရီးေတြဟာ အထီးက်န္ဆန္လာခဲ့ ...
ေျခလွမ္းေတြ တစထက္ တစ လႈိဏ္ေခါင္းက်ယ္ဆန္လာခဲ့ ...
ေသြးစိမ့္တဲ့ ပဲ့တင္သံေတြနဲ႔ ...
အာရံုေတြထဲ ေျခသံဟာ ခါတိုင္းထက္ ပိုက်ယ္တယ္ ...)
(၄)
မေန႔တေန႔ေတြက ...
မေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔ (ဘဝေတြထဲ)ဆိုက္ေရာက္လာျခင္းကို
ဘုရားသခင္ လွစ္ဟျပတယ္ ...
ေပ်ာ္ေမြ႔ေစတယ္ ...
အခုေတာ့ ...
ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္ကပဲ ကၽြမ္းက်င္စြာ ...
သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ပဲ မ်က္လွည့္တစ္ကြက္ကို
ျပသလိုက္ၿပီ ...
ငါ့အတြက္ေတာ့ ...
သက္ျပင္းတစ္စံုနဲ႔ မ်က္ရည္ျမစ္ႀကီးကို ထုတ္လုပ္ေပးရတာေလာက္ ...
ေမာဟိုက္တာ မရွိဘူး ...
သူ႔ေၾကာင့္ ...
ငါ့အရႈိက္သံေတြ ျပင္းထန္စူးရွခါးသီးတယ္ ...
ပါးေတြလည္း စိုစြတ္ေနပါၿပီ ...
ၿပီးခဲ့တာေတြလည္း ...
........ၿပီးၿပီ.......
........ၿပီးၿပီ.......
ၿပီးၿပီ ..............
သူလည္း အၿပီး ....
ကိုယ္လည္း အညည္းပဲ ...
ကဲ ...
သူကေတာ့ တကယ္ ...
ၿပီးၿပီ ...။..။။။။
(၅)
သူနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ဇာတ္လမ္း ...
ေနာက္တစ္ခန္းဆိုတာ မရွိေတာ့ပါေၾကာင္း ...