“သန္းေခါင္ယံမွာ တြန္တဲ့ မြန္းတည့္ၾကက္...”

ငါအမည္မေဖာ္တတ္ဆဲ
တစ္ေနရာရာမွာ အေမွာင္ဝတ္ရံုၿခံဳေနတဲ့
ေအးျမမုတ္သုန္မ်ား...
သြားရင္း လာရင္း
ငါ့ကို တြန္းလဲပြတ္တိုက္သြားၾကပါ...
ဒီမွာ ငါ...
ပူေလာင္ျခင္းေတြကို
တစ္ကၠန္႔ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္
လြတ္ခ်ခ်င္ရံုေလးပါပဲ...
..............................
တကယ္ပါ...
အိပ္မက္ေတြထဲကို ေနခုနစ္စင္း
ပက္ထည့္ရသလိုပဲ...
တစ္ဆင့္ခ်င္း၊ တစ္ဆင္းခ်င္းနဲ႔
တျဖည္းျဖည္း
မြန္းတည့္လာတဲ့
သန္းေခါင္ယံေၾကာင့္
ေခါင္းအံုးတစ္ခုလံုး စုိရႊဲေနၿပီ...
ေဟာ္...ဟိုမွာ လမင္းႀကီးေတာင္
ၾကယ္စင္ေတြက ေအးျမျခင္းမ်ားေပးႏိုင္ေလမလား
ဆိုၿပီး...
ေဘးနားၿခံရံခေစလိုက္တာ...
မေအးတဲ့အျပင္ ေလာင္ေနၿပီး
အခုေတာင္ မၿပံဳးႏိုင္ရွာပဲ
ႏႈတ္လမ္းပါးေလးက ေမ်ာေမ်ာေလးပဲရွိေတာ့တယ္...
ေမ်ာက္ငပိထိထားသလို
ေျပးလႊားေနတဲ့ ေလရူးေတြ...
အပူကို ေလွာင္ရင္း၊ ေျပာင္ရင္း၊
ေျပာင္ရင္း၊ ေလွာင္ရင္း
ဦးေဏွာက္ေတြ ပ်က္ၿပီး
ေဂါက္သြားရွာၿပီ...
သနားစရာေကာင္းလိုက္ပါဘိႏွယ္ကြယ္...
...........................
ေကာင္းကင္ႀကီးကေတာ့
တစ္ညလံုးရႊဲထားသမွ်ေခၽြးေတြကို
ေလာကသားေတြ ေအးျမပါေစေတာ့ဆိုၿပီး
ညစ္ထုတ္မယ္ႀကံလိုက္တိုင္း...
တိမ္ျပာေတြ စုပ္စုပ္ယူလိုက္တာ...
အေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့...
ေနမင္းႀကီးကို ဖားဖို႔...တဲ့...။
ကဲ...ေကာင္းေရာ...
................................
ေအးျမျခင္းမုတ္သုန္တို႔...
ေအးျမျခင္းမုတ္သုန္တို႔...
ေအးျမျခင္းမုတ္သုန္တို႔...
ပူေလာင္ျခင္းမ်ား မီးရႈိ႔လွည့္ပါ...
ဒီမွာ လိုခ်င္ေသာ ေတာင့္တခ်က္မ်ားဟာ...
ေအးျမျခင္းလက္ေဆာင္မ်ားသာ...။
.....
။

ကၽြန္ေတာ့္ေဆာင္းပါးေလးပါ...

ေလာကမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကို ဇာတ္လမ္းေနာက္ခံထားၿပီး ေဆာင္းပါးေရးထားတာပါ
အဲဒီမွာေမ့သြားလို႔ ကေလာင္နာမည္မေရးလိုက္မိဘူး..ကေလာင္နာမည္က လ်ံႏိုးပါ...

လ်ံႏိုး
http://docs.google.com/Doc?docid=0ASelkffWAEhcZGQ0N3YzZ18zYzRuZ3o0d2s&hl=en