မိုးႀကိဳးလို လူမ်ား

ဗီးနပ္စ္ရဲ့ ေသြးသား သမီးပ်ိဳေလးေရ ...

ငါေလ ...
တခါတေလ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြေပၚ
အေပၚယံသာစိုက္ႀကဲၾကတဲ့ ခင္မင္မႈအေၾကာင္း ...
အေတြးေလဟပ္မိရဲ့ ...

အခ်စ္ဆိုတဲ့ မင္းကိုေတာ့ ...
သူတို႔ တြင္တြင္သံုးၾကတယ္ ...
သူတို႔ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြမွာတင္ ...
ခင္မင္မႈေတြက ရင့္မွည့္ေနၿပီ ...
ဟားးးဟားးး....
တကယ္ေတာ့ေလ ...
အုတ္ဂူဆန္တဲ့ သူတို႔ရဲ့ ရယ္သံေတြက ...
အုတ္ဂူဆန္တဲ့ သူတို႔စကားလံုးေတြက ...
အုတ္ဂူဆန္တဲ့ သူတို႔အၿပံဳးေတြက ...
ပုတ္သိုးေနတဲ့ သူတို႔ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ကာရံဖို႔ ...
အယူခံဖို႔ လံုေလာက္ကဗ်ာဆန္ပါတယ္ ...
ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းပါတယ္ ...
ဒီအတြက္လည္း သူတို႔ေတြဟာ ...
အုတ္ဂူလို ျဖဴစင္ေနပါတယ္ ...
ဒါေပမဲ့ အုတ္ဂူတခ်ပ္လို အထဲမွာ ...
လမိုက္ညေတြ ျပည့္သိပ္ေနမွန္း ဘယ္သူမွ ...
ဂရုမျပဳမိၾကပါဘူး ...

ေကာင္မေလး ...
ယုဒအနမ္းေလးေလ ...
မင္း မွတ္မိဦးမယ္ ထင္တယ္ ...
ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ပါးျပင္ေပၚ အညင္အသာပဲ
သူ ခုတ္ခ်ခဲ့တယ္ ...
ခ်ိဳၿမိန္ေကာင္း ခ်ိဳၿမိန္မွာပါ ...
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေပၚ ပ်ားရည္ေတြ
အထပ္ထပ္သံုးလိမ္းစရာမလိုေတာ့ေအာင္ ...
ေကာက္က်စ္တဲ့ အၿပံဳးနဲ႔ အနမ္းဟာ သူ႔အလိုလို ...
ခ်ိဳၿမိန္ၿပီးသား ...

(၂)
နဖူးေပၚမွာ စာတန္းေလးေတာ့ ...
သူတို႔ တင္ထားတယ္ ...
“ႀကိဳဆိုပါသည္”
...... တဲ့ ...
ငါတုိ႔ရဲ့ အဖိုးတန္တဲ့ ဝိဥာဥ္ေတြကို
ႏုတ္ယူဖို႔ ...
ငါတို႔ဆီက ငါတို႔ ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္တဲ့
ရတနာသိုက္ေတြကို တူးေဖာ္ဖို႔ ...
သူတို႔ အၿပံဳးေတြထဲမွာ လက္နက္ေတြ ဝွက္ထားတယ္ ...
ဆူးေတြ ခင္းထားတယ္ ငါတို႔ေတြ ေသဖို႔ ...
ေကာင္မေလး မင္းသိလား ...
ငါတို႔ဟာ ...
တခါတေလ မိုးတိမ္ေတြေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာနဲ႔ တူတယ္ ...
လို႔ ...
ပါးလြားတယ္ ကြာ ...
မတည္ၿမဲမွန္းေတာ့ မသိၾကဘူး ...
အၿပံဳးလို႔ ဘြဲ႔ေပးထားၾကတဲ့ ေလေျပေလးေတြနဲ႔ ...
ႏူးညံ့ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ငါတို႔ ရနံ႔ေလးေတြ သူတို႔ စုပ္ယူလို႔ အၿပီးမွာ ...
ငါတို႔ နင္းထားတဲ့ တိမ္လႊာေတြ ...
သူတို႔ စနက္နဲ႔ သူတို႔ ၿဖိဳဖ်က္ၾကမယ္ ...
ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း သီအိုရီ တစ္ခုလို ...
အေသအခ်ာ သိေနတဲ့
သီအိုရီ တစ္ခု ... လို႔ မွတ္ယူထားလိုက္ ေကာင္မေလးေရ ...
(၃)
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ...
ေကာင္မေလးရယ္ ...
ေသခ်ာစြာ ျဖဴစင္စြာ
ႏွစ္ခုပဲ ငါတုိ႔ ေဘးနားက်န္ခဲ့တယ္ ...
ကဗ်ာ ရယ္ ...
တစ္ေယာက္ေဘးနား ...
တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ... ဆိုတဲ့ အသိရယ္ ...။ ...
ဒီေတာ့ မင္းဝိဥာဥ္ကို ...
အဆိပ္ဓားသြား ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြနဲ႔ ေဝးရာ ...
ထုဆစ္ထားလိုက္ပါ ...။...