ေက်းဇူးျပဳၿပီး ...
ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ ...
.......................................
..................................
.......................
ကြဲေၾကေနတဲ့ ႏွလံုးသားကို ဒီညေန ၀တ္ဆင္ၿပီး ...
ငိုေၾကြးေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္
ေခါင္းလွ်ိဳလိုက္တယ္ ...
ေနာက္ ...
ေသခ်ာတာတစ္ခုကို ဦးေဏွာက္ထဲ
ကဗ်ာကသီပန္ဆင္ထားလိုက္တယ္ ...
`` ဒီညေတာ့ ငါ့ေမွာင္မိုက္ျခင္းေတြ ...
ကခုန္ျမဴးတူးၾကၿပီ ... ´´
.............................
(၂)
တစ္ေယာက္တည္း ဘ၀မွာ ...
(အသည္းကြဲေနတဲ့ ညမွာ ...)
စိတ္အေတြးေတြ ႏွစ္က်ေထာင္သားတခ်ိဳ႕လို
ရိုင္းစိုင္းတတ္လြန္းလို႔ပါ ...
စကၡဳအာရံုေတြ နတ္ဆိုးကမၻာမွာ ယိုင္လဲက်တတ္လြန္းလို႔ပါ ...
ေတြးေနသမွ် အားလံုး ...
ေစတန္ေစရာ တမန္ဆိုးေတြ ...
.........................................
(၃)
အသည္းကြဲေနတဲ့ ညမွာ
လမင္းကို လႊတ္ခ် ...
တစ္ေယာက္တည္း နီယြန္မီးေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာေအာက္က
ဆိုင္ၿမိဳင္ျခင္း အသက္ရႈသံေတြကို ...
ပံုေဖာ္ၾကည့္ေတာ့ ...(သူတို႔အားလံုး)
ဒုတိယေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္မွာ က်ိန္းစက္ေနၾကၿပီ ...
.......................................................
(၄)
ကဗ်ာ ...
ေကာင္မေလး ...
အသည္းကြဲျခင္း ...
အလြမ္းအေဆြး ...
ႏွင္းဆီအၿပံဳး ...
နတ္ဆိုးႏႈတ္ခမ္းေတြရဲ့ က်ိန္စာေတြ ...
လွပျခင္း က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြ ...
အားလံုး ....
အားလံုးနဲ႔ ေ၀းရာ ...
ေမွာင္မိုက္ျခင္း ကမၻာတို႔ဆီ ...
ဒီမိုးေတြ လႈိင္လႈိင္ျပဳတ္က်တဲ့ ညမွာ ...
(ျဒပ္မဲ့လမင္းတစင္းနဲ႔)
မိုးတိမ္တသိုက္လို ေအးေအးလူလူျဖတ္သန္းသြားခ်င္တယ္ အေမ ...
