အေမ ့အတြက္ပါ

အေမ...
အေမၿပခဲ ့တဲ ့အမွွွွွွန္တရားတို္င္းအတြက္
စိန္တန္ဆင္ဆာေတြသာ အေမ ့ကိုေပးနိုင္ခဲ ့မယ္ဆုိရင္...

သမီးအတြက္က်ခဲ ့တဲ့ မ်က္ရည္တုိင္းအတြက္
ပုလဲလုံးေလးေတြသာအေမ ့ကိုဆင္နိုင္ခဲ ့မယ္္ဆုိရင္....

သမီးေၾကာင္ ့ရခဲ ့တ ဲ ့နွလံုးသားနာက်င္မွုတုိင္းအတြက္
ပတ္တၿမားေတြသာအေမ ့ကိုေပးနုိင္ခ ဲ့မယ္ဆုိရင္...

ခမ္းနားၾကီးက်ယ္တဲ ့ ၇တနာသိုက္တစ္ခုကိုုအေမပုိင္ဆိုင္နိုင္ေတာ ့မွာပါ

အၾကင္နာတရားေတြလင္းလက္ေနတဲ့
အေမ ့မ်က္၀န္းေတြနဲ ့ထပ္တူညီစြာ
ေတာက္ပတဲ ့ရတနာသုိက္တစ္ခုေလ။

ဒါေပမဲ့အေမရယ္..
သမီးမွာအဲဒါေတြတစ္ခုမွမရွိပါဘူး

သမီးေပးနုိင္တဲ ့ အရာေတြထဲကအဖုိးတန္ဆံုးအၿဇစ္
ေႏြးေထြးတဲ ့ခ်စ္ၿခင္း
ၿပင္းၿပတဲ ့ ဆန္ဒနဲ ့ဆုေတာင္းေတြကသာ
အေမ ့အတြက္ပါအေမ

ဒိမ္ပီး(ဒဂံုကြန္ပ်ဴတာသိပၸံဘြဲ႔လြန္ေကာ်င္းသူ)

"To You"

                             I will give you all my best that I can
                             But I will ask you no more than you can give in return
    
                             I fall in love with you with your own interest...
                             I will not try to change you in any way

                             I  am so dare to face the changes having you by my side
                             and make our relationship alive and exciting

                             I'll let you see all my beings through my personal windows
                             I won't let be there any secret and twist for you


                             I promise you to make
                             my love ...
                             my wishes...
                             and all things that I can give you,..
                             Alive and getting stronger
                             Till death do us apart
                             
                             Dim Pi (Aunt of this blog's owner)
                             (studying  Computer Science at  Dagon university)

“အနမ္းသခင္ရဲ့ ျမင္လွည့္ၾကင္ေတာ္မူပါ...”

အမွတ္တမဲ့အနမ္းေတြက
သခင္မဲ့ ေၾကာင္ေလေၾကာင္လြင့္
တစ္ေကာင္လို
ဘာမွမသိရွာတဲ့ ႏွလံုးသားကို
ပြတ္သီးပြတ္သတ္နဲ႔
ရင္ခုန္သံေတြကို
မသိမသာဖဲ့ကာ ရန္ရွာေနေတာ့ကာ
သခင္မဲ့တဲ့ ဒီႏွလံုးသားတစ္ခုလည္း
အယုအယလက္မ်ားငတ္ေနတာမို႔
ခ်စ္မိခဲ့ပါတယ္...
......................
ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ရမလဲ...
ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို
အမွတ္တမဲ့အနမ္းေတြက
ေဗဒင္ဆရာ(သို႔)
အၾကားအျမင္ဆရာေတြအျဖစ္
ရင္ခုန္သံတစ္ခုရဲ့ ခ်စ္ႏိုင္စြမ္းအကြာအေဝးကို
မမွန္းဆႏိုင္ေတာ့
ရင္ခုန္သံေတြကို ႏွစ္သိမ့္ေပးတဲ့
စကားလံုးေတြ တုပ္ေကြးမိခ့ဲတယ္...။
.......................
ဘယ္ေတာ့ သူ႔အခ်စ္ကို
အၾကည့္ေတြနဲ႔ပဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔
ပါးစပ္က ဆက္ေက်ာ္သက္
ရွက္ျဖန္းေသြးေလးေတြ မပါဘဲ
ႏႈတ္က တရားဝင္အနမ္းမ်ားကို
တံု႔ျပန္ေစသားလို႔ ေၾကညာမွာတဲ့လဲ...
ေမးခြန္းေလးေတြပါ...
ဒါေပမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ုျခင္းက
ခစားရက္ေပါ့....
..................
ဟင္း....ျဖစ္ပ်က္တာေတြအားလံုးရဲ့
အဆံုးမွာ အၿပံဳးေတြမပါဘဲ
သက္ျပင္းနဲ႔ အၿမဲၿပီးတတ္ေပမဲ့
ခ်စ္တတ္တာေတြရဲ့
အဆံုးမဟုတ္
အခ်စ္ရဲ့ နိဂုံး
အၿပံဳးေတြရဲ့ အစမွာ ငါ
သက္ျပင္းတစ္ရႈိက္နဲ႔သာ......