ဒိုင္ယာရီေပၚက နာမည္တစ္လံုး ...
လြတ္က်ေပါက္ကြဲသြားတယ္ ...
ဒိုင္ယာရီစာမ်က္ႏွာေတြကို စိုစြတ္ေစခဲ့ၿပီးေတာ့ ...
ေနာက္ တစ္လံုး ...
တစ္လံုးၿပီး တစ္လံုးပါပဲ ...
ကဗ်ာေတြေပၚက ...
ဓားသြားဆန္စကားလံုးေတြေပၚက ...
မထင္မွတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲခုန္ခ်သြားၾကတယ္ ...
....................................
အထက္ပါ အဆိုကို ...
ျငင္းဆန္အား ခပ္ျပင္းျပင္းန႔ဲ ...
နာမည္တစ္လံုးေတာ့ ...
အခုထိ ငါ့ေက်ာျပင္ေတြေပၚ တြယ္ကပ္ခ်ိဳသာေနတုန္းပဲ ...
ပ်ားရည္အတိတ္တပိုင္းတစနဲ႔ ဆိုပါေတာ့ ...
ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားတ့ဲ ေလာကႀကီး ...
ငါ့ကိုေတာ့ ကြက္ၿပီး မ်က္ႏွာသာ မေပးရဲပါဘူး ...
အထက္ပါ အဆိုနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ စကားလံုးေတြနဲ႔ေပါ့ေလ ...
ဒုကၡထက္ခါးတဲ့ တရားမွန္ကန္မႈ ...
ေျဖာင့္မတ္မႈ ...
ဘက္မလိုက္မႈ ...
တို႔ေၾကာင့္ ...
ခ်စ္တတ္ေသာ ...
ငါလည္း သူ႔ဒိုင္ယာရီထဲက ...
ဘယ္ေတာ့ အေငြ႔ပ်ံမလဲ .....
...........................
မသိဘူး ...
ကဗ်ာေတြကိုပဲ ...
ရင္ခြင္ထဲ ဖို႔သိပ္ထည့္လိုက္ေတာ့တယ္ ...
(ဤကဗ်ာေခါင္းစဥ္အား ရိုးရိုးေလးအမည္တပ္ေပးေသာ
facebook မွ မႏြယ္နီေက်ာ္အား အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း)
