လ်ံႏိုး: 05/09/10

ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ေတာင္းဆိုခ်က္

က်ေနာ့္ BLOG ေလးဟာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ လံုး၀ကင္းရွင္းပါတယ္ ...
ဒါေၾကာင့္ ဖတ္ရႈသူမ်ားအေနနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ မွတ္ခ်က္မ်ား ပံုမ်ား (တစ္ခုခုေပါ့ဗ်ာ) တင္ေရးျခင္း မလုပ္ၾကဖို႔ အႏူးအညႊတ္ေတာင္းပန္ အပ္ပါတယ္ ... ေနာက္ ညစ္ညမ္းတဲ့ ပံုေတြ၊ ညစ္ညမ္းတဲ့ စာေတြ၊ ညစ္ညမ္းဆိုဒ္ေတြကို လင့္ခ္ေပးျခင္းေတြ၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ နစ္နစ္နာနာ
ေျပာဆိုျခင္းေတြ၊ ယုတ္စြအဆံုးဗ်ာ စာေပအႏုပညာနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုမွ် တင္ေရးျခင္း မလုပ္ၾကဖို႔လည္း အႏူးအညႊတ္ေတာင္းပန္ အပ္ပါတယ္ ... :) :) :) ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ ...

Sunday, May 9, 2010

“အေဖတစ္ေယာက္နဲ႔ ေမာ္ဒန္တစ္ခု...”

ဘဝမွာ...
ရက္ရက္စက္စက္ယုတ္မာမႈေတြရဲ့
ေအးစက္မာေက်ာမႈကို
ႀကံဳရတဲ့အခါ...
ကိုယ္ပိုင္ထားတဲ့ ေဘးနာက
ကႏၱာရကို ၾကည့္ၾကည့္လိုက္ပါ...
အဲဒီမွာ ေႏြးေထြးတဲ့ အေဖ့အၿပံဳးေတြက
ကိုယ့္ကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲႀကိဳဆိုေနလိမ့္မယ္...။...
.............................
ဘဝမွာ...
သက္ေတာင့္သက္သာရွိလိုက္တာလို႔
ေျပာတဲ့ေနမွာ...
အဲဒီလိုေန႔ရဲ့...
အစိတ္အပုိင္းေတြဟာ အေဖ့ဒုကၡေတြနဲ႔
တည္ေဆာက္ထားတာပါ...
........................
ဘဝမွာ...
ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ေကာင္းကင္...
တစ္စစီဖဲ့ခြာၾကည့္လိုက္ပါ...
အေဖ့မ်က္ရည္ေတြက နစ္မႊန္းေစမွာ...
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့...
ေခၽြးစက္ေတြကေန မ်က္ရည္ေတြအထိ
ေျပာင္းသြားသည့္တိုင္ေအာင္...
အေဖဟာ ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခု
တည္ေဆာက္ေပးထားလို႔ပဲ...
.................
အေဖဟာ ဓါးျမႀကီးျဖစ္ေနပါေစ...
ႏွိမ့္က်ေနပါေစ...
အဆိုးဆံုးေျခအေနထိ ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန...
အေဖဟာ အေဖ...
ေနာက္...
ေျခာက္ေသြ႔ငတ္မြတ္ေနတဲ့ သားသမီးေတြအတြက္...
ထာဝရစမ္းေခ်ာင္းေရ...
အေဖ...
မ်က္ရည္ေတြကို စြန္႔ခြာခဲ့လိုက္ေတာ့...
ဒီမွာ အေဖ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို
အေကာင္အထည္ေဖၚၿပီး
ရလာတဲ့ အရာေတြကို
ထုခြဲေရာင္းခ်တာ...
အေဖ့တစ္ဝမ္းတစ္ခါး...
စားရမွာပါ...
အခုအေဖ...
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအေပၚမွာ ဖင္ခုထိုင္လို႔ရၿပီ...
အေဖ...လာပါေတာ့...
သားသမီးေတြအတြက္ ဆိုၿပီး
ေခၽြးစက္ေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့
ဘာမွမပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ့
အေဖ့လက္ေတြနဲ႔...
ဒီအတိုင္းသာ...
လာခဲ့ပါ...
လက္ဗလာပဲ..ယူလာခဲ့ပါ..
ယူ..
လာ...
ခဲ့ပါ...
ပါ..
ပါ...
ပ..။။။။

“ေကာင္းကင္တစ္ခုရဲ့ ဒဏ္ရာ...”

အို...
အေဖ...
ေနမင္းႀကီးလား...
ဆိုတာထက္...
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ အေဖ့ဘဝက
ပူျပင္းၿပီးသားပါ...
ေက်းဇူးပါပဲ...
ေႏြလက္ေတြနဲ႔ အနာက်င္ခံၿပီး
ေဆာင္းဘဝေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ဆီ
သယ္ေဆာင္ေပးလို႔...။...
.......................
အေဖေရးခဲ့တဲ့...
ကၽြန္ေတာ့္ကႀကီးဘဝေလး...
အခုအေဖေမွ်ာ္လင့္ထားသလို
“အ” အထိေရာက္ေတာ့မွာ...
ဒါေပမဲ့ အခုေတာင္မေရာက္ေသးဘူး...
အေဖ့လက္ေတြ...
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကို အဓိပၸာယ္ျပည့္စံုေအာင္
ေရးျခယ္ခံစားဆြဲျခစ္ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္...
အဓိပၸာယ္တစ္ခု အေဖေမွ်ာ္လင့္ထားသလို
ျဖစ္ေပၚမလာခင္...
အေဖ့လက္ေတြ ဓားေတြရွကုန္ပါၿပီ...
အရိုးအဆစ္ေတြ ဖူးေယာင္ေနပါၿပီ...
ဦးေဏွာက္ေတြ အလုပ္ပန္းေနပါၿပီ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ...
အခု အေဖ့သား “ဘဝ” ဆိုတာႀကီးကို
ေရးတတ္ဖတ္တတ္ရံုေတာ့ ရွိပါၿပီ...
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္...အေဖ...
ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ေက်ာျပင္ဘက္မွာ...
အေဖဟာ မ်က္ရည္အသက္ေတြ၊
ေခၽြးစက္ေတြနဲ႔ ...
ကၽြန္ေတာ့္ညေတြကို ေခ်ာ့ျမဴခဲ့တယ္...
ကၽြန္ေတာ့္ေန႔ေတြကို ပံ့ပိုးေပးခဲ့တယ္...
ေက်းဇူးပါပဲ..အေဖရယ္...။...
............................
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...
ေကာင္းကင္ႀကီးဟာ စိုတစ္လွည့္
ေျခာက္တစ္လွည့္...
ေလာကႀကီးဟာလည္း ခ်ိဳတစ္လွည့္
ခါးသီးျခင္းလက္ရာေျမာက္တစ္လွည့္...နဲ႔...
ပ်ံသန္းဖို႔ အေတာင္ပံေတြ မျဖစ္မေနတပ္ေပးခဲ့တဲ့
အေဖ့လက္ေတြကေတာ့...
အေဖ့ေစတနာခ်ိဳေတြနဲ႔...
Ever ခါးသက္တယ္...
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္...
အေဖ...
အေဖ ဒီအပင္ကို ပ်ိဳးခဲ့တာ
အသီးစားဖို႔ မဟုတ္ဘူး...
ေလာကႀကီးမွာ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔...
အရိပ္သစ္တစ္ပင္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ...
အခုေတာ့ အဲဒီအပင္ဟာ...
အေဖ့ဒသနေတြနဲ႔ ပင္စည္ေတြ အခ်ိဳးက်က်၊
လက္ရာေျမာက္ေနပါၿပီ...
................................
အေဖ ဒီဇာတ္ကို ေရးခဲ့တာ
ဂုဏ္ေတြ နာမည္ေတြ
သိမ္းက်ံဳးလိုခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး...
ဒသနခါးခါးေတြနဲ႔ လူေတြရင္ထဲကို...
နာက်င္တဲ့လက္အားျပဳၿပီး
အသက္သြင္းခဲ့ရံုပဲ...
အေဖရယ္...
ေက်းဇူးပါပဲ...
...........................
ေအာ္...အေဖ
ကဗ်ာလည္း ရွည္ေနၿပီ...
အေဖ့ဇရာေတြလည္း ေၾကြေနၿပီ...
ဒါေပမဲ့ ႏုသစ္ဆဲ
အေဖ့အၿပံဳး...
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္ဖို႔အတြက္...
အခုထိေတြ႔ေနရတုန္းပါပဲ...
.........................
အေဖနဲ႔ အတူ
အေဖမ်ားအားလံုး...
တူညီတဲ့...
လက္ေတြ၊
ႏွလံုးသားေတြ ဘဝေတြ နဲ႔
သားသမီးေတြအတြက္ အၿမဲတည္ရွိေနမယ္ဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့အတြက္...
အေဖနဲ႔ တကြ...
ကမၻာေပၚရွိ အားလံုးေသာ အေဖအားလံုး...
ကိုယ္၊ စိတ္ႏွလံုး၊ သံုးပါးစလံုးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ...

“ခ်စ္သူအတြက္...”

ခ်စ္သူအတြက္...
အရာရာျဖည့္ဆည္းေပးသူ
မျဖစ္ရင္ ေနပါ...
ခ်စ္သူလိုအပ္တဲ့အခါ လိုအပ္သလို
ျဖည့္ဆည္းေပးသူ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ပဲ
ခ်စ္ရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ...။...
.......................
ခ်စ္သူအတြက္...
ခ်စ္သူေရငတ္တဲ့အခါ
ေရတြင္းတစ္တြင္းႀကီး မျဖစ္ရင္ေနပါ
ေရငတ္ေျပရံု ေရေအးေလးတစ္ခြက္ပဲ
ျဖစ္ပါရေစ...
ခ်စ္သူကို ရင္ခုန္ရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ...။...
..........................
ခ်စ္သူအတြက္...
ပူေလာင္မႈကို သူႀကံဳတဲ့အခါ
မိုးစက္ေတြ ၿဖိဳခ်ေပးတဲ့
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးမျဖစ္ရင္ ရတယ္...
ဒါေပမဲ့ ခ်စ္သူကို
ယပ္ေတာင္တစ္ခုနဲ႔ ယပ္ခတ္ေပးသူအျဖစ္...
ထီးတစ္လက္နဲ႔ အပူကို ကာကြယ္ေပးသူအျဖစ္...
ရွိေနခ်င္တာေလးပါပဲ...
ခ်စ္သူ....
.....................
ခ်စ္သူအတြက္...
သူမ်က္ရည္က်တဲ့အခါ...
ေကာက္ကာ ငင္ကာ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေစသူအျဖစ္
မတည္ရွိမႏွိမ့္သိမ့္ေပးႏိုင္ရင္...
ကိစၥေတာ့ မရွိဘူး...
မ်က္ရည္ေတြ စုပ္ယူမ်ိဳခ်ေပးတဲ့
ပုဝါေလးတစ္ခုေလာက္ေတာ့
ျဖစ္မိရင္....
ေလာကႀကီးမွာ ခ်စ္သူအတြက္
ရွင္သန္ရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ...
....................တကယ္ပါ...ခ်စ္သူ...
ယံုပါ...
ကိုယ္ဟာ အစစအရာရာ
မျပည့္စံုရင္ မျပည့္စံုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္...
ဒါေပမဲ့...
ခ်စ္သူအတြက္ ခ်စ္သူျပည့္စုံေအာင္
ျဖည့္ဆည္းေပးသူ...
ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္...
ခ်စ္သူကို ခ်စ္ေနသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ေလာကႀကီးထဲ...
ၿပံဳးၿပံဳးေလးပါပဲ...
အခ်ိန္မေရြးတည္ရွိေနမွာ...ခ်စ္သူယံုပါ...။...။.။။။