အခ်စ္မဲ့ေသာ ခံစားခ်က္တို႔နဲ႔
အခ်စ္ကို တင့္တယ္လွပစြာ
ကဗ်ာမ်ားတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္အုပ္စာသည္ျဖင့္
ငါေရးဖြဲ႔သြားမယ္...။
အလြမ္းမဲ့ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ညတို႔နဲ႔
အလြမ္းကို ငါကဗ်ာထဲမွာ
ဖက္တြယ္သြားမယ္..။
အထီးက်န္ျခင္းကင္းမဲ့ေသာ
ဆိုင္ၿမိဳင္သိုက္ဝန္းျခင္းတို႔နဲ႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အသက္သြင္းဖို႔
ငါအထီးက်န္ျခင္းကို ခံုမင္ဆြဲေခၚထားမယ္...။
ေနာက္...
အသည္းကြဲျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ
ငါ့ရင္ခုန္သံတို႔နဲ႔ ငါ
အသည္းကြဲျခင္းကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ
ငါအၿမဲတမ္းေဖာ္ျပဳသြားမယ္..
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့...
ငါ့မွာ ကြဲစရာအသည္းကုန္ခမ္းသြားတဲ့
အတြက္ေၾကာင့္...
Monday, March 15, 2010
နိယာမမ်ား
ငါသည္ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္း၏ အျခား
တစ္ဖက္တြင္သာ ရွိေနသူဆိုလွ်င္
ငါသည္ အဆံုးအစမရွိသည့္ ေကာင္းကင္တိုက္
(သို႔)
ေျခသလံုးအိမ္တိုင္ တိမ္စုိင္...
ငါသည္ ကမၻာႀကီး၏ အျခားတစ္ဖက္တြင္သာ
ရွိေနသူဆိုလွ်င္ ငါသည္
အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းမဲ့ေသာ
ၾကယ္တာရာမ်ား....
ငါသည္ အခ်စ္၏ အျခားတစ္ဖက္တြင္သာ
ရွိေနသူဆိုလွ်င္ ငါသည္ ေသဆံုးေနေသာ
လူတစ္ေယာက္ (သုိ႔) ေသျခင္း...
ဒီနိယာမမ်ားကုိ ငါေရးဖြဲ႔ရင္း
ဒီကဗ်ာသည္ ကာရံမဖက္ေသာ
မွန္ကန္ျခင္း...။..။..။။။
Subscribe to:
Comments (Atom)