ေဆာင္းမနက္တိုင္း စားသံုးစရာ
ငါ့မွာ သူေပးတဲ့
ခပ္ရိုင္းရိုင္းေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြသာ....
..........................
ေႏြမြန္းတည့္တိုင္း အပူကို
ေျဖသာေအာင္ တိုက္ထုတ္စရာ
သူအေပၚ အတိုင္းထက္အလြန္
ထားတဲ့ ငါ့ယံုၾကည္ျခင္းေတြကိုသာ
ေဘးနားမွာ ရင္ေသြးငယ္ေလး
တစ္ေယာက္လို ခ်ထားၿပီး
ပီတိအၿပံဳးေလေတြနဲ႔ၾကည့္လို႔ပါ...
.............................
မိုးညေနေတြတိုင္း
အိမ္အျပန္ခိုနားစရာကင္းမဲ့ကာ
သူေပးခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ
ေလးေတြကိုသာ စိတ္မွာ
ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ေတြးရင္း
ေလွ်ာက္ေနက် လာရာလမ္းေလးေပၚမွာ...
.................................
ရာသီအၿပီး ကပ္ကမၻာႀကီး
ကုန္သည့္တိုင္း ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊
ယံုၾကည္ျခင္း၊ အမွတ္တရေတြကို
ခပ္မိုက္မိုက္ေတြးရင္း
အဓိကေရေသာက္ျမစ္တြယ္ျဖစ္တဲ့
သ႔ူအေပၚခန္းေျခာက္ညိႈးႏြမ္းမသြားမယ့္
ခ်စ္ျခင္းရယ္...
memory ထဲမွာ ေနာက္ဆံုးေပၚ
နည္းပညာနဲ႔ တီထြင္ထားတဲ့
ၾကာရွည္ခံစက္ထဲက
သူေပးတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔
ေရေလာင္းပ်ိဳးသင္ရင္း....
မိုက္မဲတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္
အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔ ကမၻာပ်က္ျခင္း....။..။.။။။
