လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖိုဆန္ဆန္ မိန္းမတစ္ေယာက္အား ဖတ္ရႈျခင္း

လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖို ဆန္တဲ့မိန္းမ …
ငါ့ေကာင္းကင္ကို ဟားတိုက္၀တ္ဆင္ထားတယ္ …
ငါ့မွာေတာ့ …
အသက္ရႈသံေတြ ပင့္လိုက္ ရႈိက္ခိုက္နဲ႔
အပင့္အရႈိက္တိုင္းမွာ စကၠန္႔ေလးေတြနဲ႔ အတူ …
မင္း အၿပံဳးေတြရဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ေဖြရွာတယ္ …

မင္းရဲ့ အနံ႔အသက္ေတြမွာေတာင္မွ …
? ဆိုတာ အၿမဲတမ္းရွိတယ္ …
တကယ္ေတာ့ မင္းကို ခ်စ္မိတာဟာ …
ငါဘ၀မွာ ကိုယ့္စကားကို ျပန္မ်ိဳခ်ရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး …

…………………………………..
မင္းအၿပံဳးေတြမွာ ရူးသြပ္ျခင္းေတြပါတယ္ …
ေၾကာင္စီစီျဖစ္ျခင္းေတြ ပါတယ္ …
ရယ္ေမာျခင္းေတြ ပါတယ္ …
ငူတူတူျဖစ္ခ်င္းေတြ ပါတယ္ …
ငိုယိုမ်က္စပ္ျခင္းေတြ ပါတယ္ …
အားလံုးပါပဲ …
မင္း ငါ့အာရံုထဲမွာ မီးဖြားသန္႔စင္တဲ့ေန႔ေတြက စလို႔ …
ငါသိလာတာက …
မင္းမွာ အဓိပၸာယ္ေပါင္း သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိတယ္ …
ဘာသာစကားေပါင္း သန္းေပါင္းမ်ားစြာကို သိုသိပ္လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားတယ္ …
…………………………………………
မင္းကို ဖတ္ေနရတာ …
အာရံုငါးပါးစလံုး ေန႔တိုင္းေမာရတယ္ …
မိနစ္တိုင္းဟာ မင္း အၾကည့္ေလးေတြရဲ့ အဓိပၸာယ္ကို မွန္းဆမႈန႔ဲ …
လြဲေခ်ာ္မႈလွလွေလးေတြကို ျဖတ္သန္းလြဲေခ်ာ္ရွပ္သီသြားတယ္ …
မင္း အနား ငါခစားလို႔ ….
တစကၠန္႔ေလးပဲ ငါၿပံဳးေနခဲ့ရင္ေတာင္မွ …
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြရဲ့ လြဲေခ်ာ္မႈေတြ မင္း အာရံုေတြမွာ
လြတ္ခ်ေနတယ္ … ဆိုတာ
မင္း နားလည္ …

? ? ? ? ? ? ? ?
? ? ? ? ? ?
? ? ? ? ? ? ? ?
? ? ? ? ? ?
ငါ ဘယ္မွာလဲ ….
ဘယ္မွာလဲ ငါ ….
မင္းေၾကာင့္ ? ေတြထဲမွာ …
ငါ ရြာလည္တယ္ …

ေတာက္ !!!!!!!!!!!
မီးခိုးေတြ ေ၀တဲ့ မ်က္ရည္ မ်က္ခုန္းေတြ …
ေမးခြန္းဆန္တယ္ …
မင္း မွတ္ထားပါ …
ေမးခြန္းဆိုတာ ဖတ္တတ္မွ …
အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္တတ္မွ …
အေျဖေတြ႔တယ္ …တဲ့ …။….
မင္းကိုငါ ခ်စ္တတ္ခဲ့တာ …
ငါ့ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ေသြးယုိေႏြအိုေတြ ျပန္ျပန္ႏုပ်ိဳမ်စ္ႏုလာတာ ….
ေဆာင္းပ်ိဳလင္းညိဳေတြ အိုမင္းရင့္ေရာ္လာတာ …
နားလည္စမ္းပါ …
မင္း အေပၚ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ တကြ …
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ …
ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ မင္းရဲ့ တခါၿပံဳးေလးကိုေတာင္မွ …
အေျဖရွာမေတြ႔ဘူး …

………………………………
ခ်စ္တတ္တဲ့ …
ဒီ ေႏြလို သတၱ၀ါေကာင္ …
ေနခုနစ္စင္းနဲ႔ မီးေလာင္သန္႔စင္မယ္ …

အိေျႏၵရွင္

ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲမနက္ခင္းတစ္ခု ...
ယဲ့ယဲ့ေလး သူ ၿပံဳးခဲ့ ...
သြားထက္ေလး ...
ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ...
ဦးေဏွာက္ထဲ ? တစ္ခု ကစုန္ေျပးေပါက္ေရာက္ခ်လာတယ္ ....

... ? ...

သိကၡာေတြေအာက္မွာ အလံျဖဴေတြသာ ....
ရက္ရက္ေရာေရာ လႊင့္ထူရင္း ...
ရင္ခုန္သံေတြဟာ တစ္ေကာင္ၾကြက္တစ္ေကာင္ ရဲ့ ...
လာသူမဲ့ ... ခိုသူမဲ့ ...
ေျမပံုေဟာင္းတစ္ခုလို ...
ေဆြးေျမ့ေဟာင္းႏြမ္းအထီးက်န္တာ ...
... ဪ ...
ၾကာၿပီေပါ့ေလ ...
...................................
ဒီရင္ခြင္ဟာလည္း ...
မိုးငတ္လယ္ျပင္တစ္ျပင္လို ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲ
ေျခာက္ေသြ႔ေပါက္ကြဲေနပါၿပီ ...
.......................................
..................................
အာရုံေတြမွာ ...
အိေျႏၵေတြသာ မရွိခဲ့ရင္ ....