“ခ်စ္တတ္ျခင္း၌ ႏႈိးေနလ်က္ အိပ္ငိုက္ေနေသာသူ ...”

ေသာက္သံုးခဲ့ရတဲ့
ေႏြေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး ...
အာေခါင္တခုလံုး မႊန္စပ္ေနၿပီ ...
ေျမျပင္ႀကီးက အားမနာတမ္းနဲ႔ အပူျပင္းဆံုး ...
အျပာေရာင္ေတာက္ေလာင္မႈေတြကို
အန္ထုတ္ဆဲ ...အန္ထုတ္ၿမဲ ...

ေကာင္းကင္ႀကီးကလည္း ...
ေဆာင္းကို ...
သိုဝွက္လို႔ေကာင္းတုန္း ...
ရင္ထဲမွာေတာ့ ...
မြန္းတည္းလို႔ မဆံုးႏိုင္ဘူး ...ဆိုတာ
ေျခလွမ္းေတြ ႏွစ္ေယာက္အတူလင္းဖို႔
ပန္းတိုင္ဆီ ...
ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို...
တယုတယကိုင္ခဲ့တဲ့ သူ ...
သိႏိုင္မလား ...

မိုးၿဖိဳင္တဲ့ ေကာင္းကင္ေတြ ...
ယိုယြင္းေပါက္ၿပဲခဲ့တာ ...
သူ ...နဲ႔
ေဝးသြားကတည္းက ...

သူ ...နဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ...
မ်က္လံုးဖြင့္လ်က္အိပ္ပါရေစ ...
ရြာခ်စရာမိုးစက္ေတြ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ...
(သူမရွိတဲ့)ဒီမ်က္ဝန္း ေလာင္ကၽြမ္းေတာ့မယ္ ...
သူ ...
မရွိေတာ့နဲ႔ ေန႔ကစၿပီး ...
အခုခ်ိန္ထိ ...

ေဩာ္ ...
သူ...နဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ...
မ်က္လံုးဖြင့္လ်က္ အိပ္ပါရေစလား ...

“လံုးဝ ...”

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ...
ငါ့အိပ္မက္ေတြကို ေသာက္သံုးရင္း ...
ယိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာၿပီ ...

တျဖည္းျဖည္း ...
ငါ့ပါး့ျပင္နား သူ႔ႏႈတ္ခမ္းစင္ေလးယြန္းလာၿပီ ...

နင္ထြက္သြားလိုက္ပါ ...
နင့္အေငြ႔ေတြကို ငါစိုးထိတ္ေသြးပ်က္ၿပီ ...

ဒီမ်က္ရည္တံခါးဝကေန ...
ခရီးလမ္းလွပပါေစ ...လို႔ ငါဆုေတာင္းရင္း ...
ငါ့ဘဝႀကီးထဲကေန ထြက္သြားေတာ့ေနာ္ ...

နင္ ...
နင္ ...
နင့္ကိုငါ ...
မတားရက္ပါဘူး ...
ထြက္သြားပါေတာ့ေနာ္ ...

ဒီမ်က္ရည္ေတြ ...
စိတၱဇဆန္ေအာင္ နင္ ဒီေကာင့္ရင္ခြင္ကို ...
ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးပစ္ခဲ့တယ္ ...

သြားပါေတာ့ ...
ဘဝခ်င္းျခားသြားတဲ့ ရင္ခုန္သံႏွစ္ခု ...
ဆက္လက္ၿပီး ...
လက္မတြဲထားႏိုင္ေတာ့ဘူး ...
နင္ဟာ ...
ဘဝျခားတစ္ဖက္မွာ ...

ဒါေပမဲ့ နင့္ဝိဥာဥ္ငါ့မ်က္ရည္ေတြ ...
ငါ့ဒိုင္ယာရီေတြထဲမွာ ...
အသက္ရွင္ေနေသးတယ္ ...
နင္ဟာ ...
ငါ့အတြက္ေတာ့ ရွိေနေသးတယ္ ...
ရွိေနေသးတယ္ ...
ရွိေနေသးတယ္ ...
ငါ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ နင့္ခရီးလမ္းေျဖာင့္ပါေစ ...

နင္ေလ ...
ငါ့မ်က္ရည္ေတြအတြက္ ...
ဂမၻီရညတစ္စံုနဲ႔သာ ...
ငါ့ကို ႏွစ္သိမ့္လွည့္ပါေတာ့ဟာ ...
ဟီး အီး ...ဟီး ...ဟီး ...အီး းးး။..။။