"ဒုကၡကဗ်ာ"

ဘယ္သူမွ ငါ့ကို လက္သင့္မခံေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ...
င့ါကိုယ္ငါ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ျပန္၀တ္လိုက္တယ္ ...
မ်က္ရည္တိုင္ကီတပံုးလံုးကို
စိတ္လုိလက္ရ
ငါ သြန္ခ်ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ...
ေလယာဥ္လက္မွတ္တေစာင္ ...
မ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေခၚတဲ့ "...." ...
ေၾကကြဲျခင္း အလင္းနစ္စကားလံုးေပါင္းသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ...
တို႔နဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္းႏွီးခဲ့ရ ...

သက္တမ္းေစ့ ေသဆံုးသြားတဲ့
ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို လည္ပင္းညစ္ အပိုင္းပိုင္းျဖတ္တဲ့အခါ ...
တံျမက္စည္းတို႔ရဲ့ အထာနဲ႔ ေက်ာင္းစာအုပ္ေပၚ
ကဗ်ာျဖစ္လာၿပီ ...

လက္ပြန္းတတီးေနလာခဲ့တဲ့ စကားလံုးတို႔နဲ႔ ...
ငါ့လက္ေတြ ေသြးရဲ လာခဲ့ၿပီ ...

စကားလံုးမရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီဘူးထဲ
ရင္းႏွီးေနက် စကားလံုးေတြ ထည့္တယ္ ...
ဆြတ္ပ်ံ႕မႈိင္းညိဳကဗ်ာစာအုပ္ထဲ မ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေခၚတဲ့
"..." ကို ထည့္တယ္ ...
အဲဒါေတြကို ေခတ္မီညေပါင္းအိုးထဲ စနစ္တက် ျပဳတ္ထည့္လိုက္တဲ့အခါ ...
"ေဟာ ... ဘာတဲ့ နာမည္က ...
ေရေျမျခားသြားရေတာ့ မင္းေလးကို ထားခဲ့ရၿပီေပါ့ ..."
R ဇာနည္ သီခ်င္းဆန္ဆန္ ...
ေ၀းမွာသိလို႔ ကိုယ့္အနားမရွိေစခ်င္ခဲ့တဲ့ သူ႔ ကို ...
ေမွာ္ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔နဲ႔ အနားဆြဲေခၚ ...
တစ္ခါ ...
ႏွစ္ခါ ... နမ္းမိခဲ့ပါၿပီ ...

၂၀၁၁ ထိပါပဲ ...
၂၀၀၈ က ထုတ္လုပ္တဲ့ မ်က္ရည္ပါးပါး မိတ္ကပ္ေတြ
လူးလိမ္းတုန္းပဲ ...

၂၀၁၁ ထိပါပဲ ...
၂၀၀၈ က အေၾကာင္းေတြ အေၾကာင္း ...
တေစ့တေစာင္း လြမ္းတုန္းပဲ ...

ဓါးထက္ထက္ ...
ငါ့၀ိဥာဥ္အသက္ဆက္ဆက္ ...
လင္းလက္လိုက္တဲ့အခါ ...
မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းေအာက္က ေရာင္စံုဒဏ္ရာတို႔နဲ႔ ...
မ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေခၚတဲ့ "..." နာမည္ေလးေပၚ
မွတ္မွတ္ရရ ဖင္ေသၿမဲ ဖင္ေသ ေနမိခဲ့ျပန္ၿပီ ...

လူမိုက္

ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ ဇာတ္၀င္ခန္းတို႔ကေန
အလူးအလဲျဖစ္တည္လာခဲ့ ...

ငါ ဆိုတဲ့ သတၲ၀ါက ...
..................................
..
ဘာေတြမွန္းေတာ့ မသိဘူး ...
အလင္းႏႈတ္ခမ္းေတြက မ်က္စိက်ိန္းတယ္ ...

တရားတေဘာင္တို႔နဲ႔ ...
အႀကိမ္ႀကိမ္ ငါ ပြန္းရွခဲ့ ...
လဲက်ခဲ့ ...
သုည တလံုးကိုေတာင္ မမီမကမ္းလွမ္းဆုပ္ယူရတယ္ ...

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ...
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတာကေလ ...
................................
........................
..........
လူမိုက္

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၆ ဗုဒ္ဓဟူးေန႔ နံနက္ ၁၀း၂၂ တြင္
ေခၚေတာ္မူျခင္း/ခရစ္ေတာ္တြင္ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ...

လက္၀ါးကပ္တိုင္ေျခရင္းမွာ မ်က္ရည္မဲ့ သုဘရာဇာလုပ္ပန္းေခြတို႔က ...
အရိုင္းအစိုင္းေသြ႔ေျခာက္လြင့္ထူ ...

ဤတြင္ ...

သံုးရာသီမမႏွင္း

ကၽြန္ေတာ္ မိုးေတြ ရြာေနတယ္ မမႏွင္း …
ရင္ဘတ္ထဲ ႏွင္းေတြ ေ၀ေနတယ္ မမႏွင္း …
ဦးေဏွာက္ထဲ ေနပူတာ အရမ္းႀကဲတယ္ မမႏွင္း …
မမႏွင္း …
ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း …
မမႏွင္း ဆံဖ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္အုပ္ကို ပန္ဆင္ခြင့္ေပးပါ …
ေဟာ … မမႏွင္း …
ဟိုမွာ မိုးေတြ ရြာေနတယ္ …
ရဲရဲေလွ်ာက္ မမႏွင္း … ရဲရဲေလွ်ာက္ …
အေနာက္ကေန ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀နဲ႔ မမႏွင္းကို …
ခပ္မို႔မို႔ေလး မိုးေပးထားတယ္ …
အဲ … ျဗဳန္းစားႀကီး ႏွင္းေတြ က်လာပါလား …
ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္ၿပီး ထြက္သြားပါ မမႏွင္း
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို ၿခံဳေပးပါ့မယ္ …
အိုဇုန္းလႊာေၾကာင့္ …
မီးနဲ႔ အေဆးခံရသလိုပဲေနာ္ …
မမႏွင္း …
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေဆာ့ကစားေနပါ မမႏွင္းပိုင္တဲ့ ေပ်ာ္စရာဘ၀မွာ …
ကၽြန္ေတာ့္ မမႏွင္းအစား မီးနဲ႔ အေဆးခံမယ္ …
ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ေတြ လိမ္းခ်ယ္ လိုက္မယ္ …
သံုးရာသီ မမႏွင္း …
ကၽြန္ေတာ္ ျပာက် ၿပံဳးရႊင္ ငိုယိုေနတယ္ …


၀န္ခံခ်က္ = မီး နဲ႔ ေဆး ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ကဗ်ာဆရာဟိန္းလတ္ေဇာ္ဆီက ယူထားပါတယ္ …