အခ်စ္မဲ့ေသာ ခံစားခ်က္တို႔နဲ႔
အခ်စ္ကို တင့္တယ္လွပစြာ
ကဗ်ာမ်ားတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္အုပ္စာသည္ျဖင့္
ငါေရးဖြဲ႔သြားမယ္...။
အလြမ္းမဲ့ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ညတို႔နဲ႔
အလြမ္းကို ငါကဗ်ာထဲမွာ
ဖက္တြယ္သြားမယ္..။
အထီးက်န္ျခင္းကင္းမဲ့ေသာ
ဆိုင္ၿမိဳင္သိုက္ဝန္းျခင္းတို႔နဲ႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အသက္သြင္းဖို႔
ငါအထီးက်န္ျခင္းကို ခံုမင္ဆြဲေခၚထားမယ္...။
ေနာက္...
အသည္းကြဲျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ
ငါ့ရင္ခုန္သံတို႔နဲ႔ ငါ
အသည္းကြဲျခင္းကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ
ငါအၿမဲတမ္းေဖာ္ျပဳသြားမယ္..
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့...
ငါ့မွာ ကြဲစရာအသည္းကုန္ခမ္းသြားတဲ့
အတြက္ေၾကာင့္...
No comments:
Post a Comment