ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲမနက္ခင္းတစ္ခု ...
ယဲ့ယဲ့ေလး သူ ၿပံဳးခဲ့ ...
သြားထက္ေလး ...
ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ...
ဦးေဏွာက္ထဲ ? တစ္ခု ကစုန္ေျပးေပါက္ေရာက္ခ်လာတယ္ ....
... ? ...
သိကၡာေတြေအာက္မွာ အလံျဖဴေတြသာ ....
ရက္ရက္ေရာေရာ လႊင့္ထူရင္း ...
ရင္ခုန္သံေတြဟာ တစ္ေကာင္ၾကြက္တစ္ေကာင္ ရဲ့ ...
လာသူမဲ့ ... ခိုသူမဲ့ ...
ေျမပံုေဟာင္းတစ္ခုလို ...
ေဆြးေျမ့ေဟာင္းႏြမ္းအထီးက်န္တာ ...
... ဪ ...
ၾကာၿပီေပါ့ေလ ...
...................................
ဒီရင္ခြင္ဟာလည္း ...
မိုးငတ္လယ္ျပင္တစ္ျပင္လို ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲ
ေျခာက္ေသြ႔ေပါက္ကြဲေနပါၿပီ ...
.......................................
..................................
အာရုံေတြမွာ ...
အိေျႏၵေတြသာ မရွိခဲ့ရင္ ....
No comments:
Post a Comment