ေမာင္…
ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ေမာင့္ရုပ္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္စရိုက္နဲ႔
အင္း…အခုအမွတ္တမဲ့
လြမ္းတတ္ေနပါၿပီေမာင္ရယ္..။
………………………
ေမာင့္စကားေတြနဲ႔
ေမာင့္အၾကည့္ေတြက
အတူေနမယ္မယ္
တစ္သက္လံုးမခြဲဘူးလို႔
ကတိေပးသေယာင္ရွိေပမဲ့
အခုေမာင္…ထားခဲ့ၿပီ…။
………………..
မ်က္ရည္နဲ႔ ရႈိက္သံေတြက
မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္လာတဲ့
အေၾကြးရွင္လို ခဏခဏ
ရင္ထဲကို အလည္လာၾကတယ္…။
ဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမလဲ….
ျပန္ဆံုႏိုင္ဖို႔ လမ္းစေရာရွိရဲ့လား…။
အမွတ္တမဲ့ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေမာင့္ကို ခ်စ္တတ္ခဲ့တာ
မဟုတ္ဘူး…။
ေမာင့္ အခ်စ္ကို စနစ္တက်
ဆန္းစစ္ၿပီးမွ ခ်စ္ခဲ့တာ..။
ဒါေပမဲ့ ခ်စ္တဲ့အခ်ိန္က် ေမာင္က
အေဝးကို…ထားခဲ့တာငိုဖို႔
ပါပဲလားေမာင္…ဪ…
ေမာင္ရယ္…အခုလြမ္းတတ္ေနပါၿပီကြယ္….။..။.။။။
No comments:
Post a Comment