ေနမင္းႀကီး အာပုတ္နံ႔ကင္းရွင္းစြာနဲ႔
အာသန္းေနတဲ့ အခ်ိန္
တစ္စံုတစ္ေကာင္ေသာ
အေကာင္သည္ အိပ္ရာဝင္ၿပီ…။
…………………….
ေနမင္းႀကီး ပ်င္းရိ၍
မ်က္လံုးမ်ားအတင္းစိပိတ္ေနေသာ
အခ်ိန္ ထိုအေကာင္သည္
ပင္လွ်င္ မ်က္ႏွာသစ္ခ်ိန္..။
…………….။
ေနမင္းႀကီး စက္ေတာ္ဆန္႔မွ
သူလည္း အစာအတြက္ ေျခေတာ္
အျမန္ခန္႔ရသည္…။
ေျပာရရင္ သူက အေမွာင္ထဲက ဘုရင္…
ညရဲ့ သခင္…ေလာကႀကီးထဲက
ဆန္႔က်င္ဘက္အားလံုးရဲ့ အရွင္
အေမွာင္ထဲမွာ က်က္စားကာ
သူ႔အကြက္ထဲက်တဲ့
သတၲဝါအထီးအမ မလြတ္တမ္း
သုတ္စၿမဲ အေမွာင္ထဲကပဲ..။
……………………..
ေန႔မင္းႀကီးနဲ႔ ကံဆိုးေထာက္မစြာ
ဆံုစည္းတဲ့ အခါက်… သူ
ဘာကိုမွ် မတတ္ႏိုင္ေတာ့ …
ဘာျဖစ္လို႔…?
ဆန္႔က်င္ဘက္အားလံုးရဲ့
သခင္ျဖစ္ေနမႈအက်ိဳး
သူ႔အတြက္ ေသျခင္းပဲကိုး…။
No comments:
Post a Comment