မနက္ခင္းတစ္ခုရဲ့ ဂီတ
အေမွာင္ဘဝေတြနဲ႔
တီးခတ္ဖြဲ႔ဆိုေနတာ
ဘယ္သူမွ မသိၾက....
.............................
သန္းေခါင္ယံတစ္ခုရဲ့ ဘဝ
ေကာင္းကင္လွလွထဲ ေန႔ဘက္မွာ
ပ်ိဳးထားတဲ့ အလင္းႏွစ္မ်ားစြာျဖာက်...
..................................
ေဆာင္းတစ္ခုရဲ့ အလွ
ေၾကာင္စီစီမနက္ခင္းမ်ား...
အိုက္တိုက္တိုက္မိုးစက္မ်ား...
ေခၽြးက်ေႏြကိုယ္အထာမ်ားနဲ႔ သိပ္ပီျပင္ခြင့္မရ...။...
..........................................
ေႏြအလင္းႏွစ္မ်ားရဲ့ အခ်ိန္က
စိုစြက္ဗြက္ထကာ
အပ်ိဳရြက္ေရအိုးမ်ား
ေလေျပေလရူးမ်ားေပၚ
ဖိတ္သြန္ေမွာက္က်ေနလားလို႔ေတာင္
စိုစြတ္မႈမ်ားနဲ႔ဆိုေတာ့
အားလံုးကသကၤာမကင္းၾက...
......................................
မိုးရာသီတစ္ခုရဲ့ ေကာင္းကင္ေတြက
ကႏၱာရထဲက အေဆာက္အအံုပ်က္ေတြလို
ေျခာက္ေသြ႔ျခင္းနဲ႔ ၿပိဳလဲေတာ့မယ္..
ဒါကို ဘယ္သူကမွ
ဂရုမစိုက္၊ သတိေလးေတာင္မရ...
.................................................
လင္းေနလ်က္နဲ႔ မျမင္ရတဲ့
ဘဝေတြက
ဓမၼတာတစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါၿပီ..။..
ေဟာ္..
ၾကားရျပန္ၿပီ...
ကလံုးေလးေတြ(ေယာက္်ားခ်င္းညားသူမ်ား)
ကျပားေလးေတြ(မိန္းမခ်င္းညားသူမ်ား)
ဟိုးေလးတေက်ာ္ပါပဲ..
ေနာက္ဆံုးေပၚ
ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းေတြထက္ေတာင္
ပိုၿပီးေတာ့
လူႀကိဳက္မ်ား၊ အသိမ်ားသြားတာ
ေနအေနာက္ဘက္က ဝင္တယ္ဆုိတဲ့
နိယာမထက္ေတာင္
က်ိန္းေသေနေသး..။..
.............................
ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီလဲကြာ...
ငါဘယ္လို ဆက္ေနထုိင္ရေတာ့မလဲ...
ေရလိုက္ငါးလိုက္ဆိုတာပါပဲလား.....။..။။..။။။
No comments:
Post a Comment