ရင္ထဲ..
ခါးသီးတဲ့ ၾကယ္ေတြ ရက္ရက္စက္စက္
ေၾကြဆင္းေနတဲ့အတြက္
ရႈိက္ႀကီးတငင္..ရင္ထုစည္မတီးရံုတမယ္
ငိုမိတယ္...။
........................
ရင္ခုန္သံေတြထဲ....
ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အခ်စ္သီးေလးေတြ
ၿမိဳင္ၿမိဳင္ႀကီး သီးေနလို႔
ေသြးပ်က္ေနမိတယ္...။
ပ်ားရည္သုတ္ထားတဲ့ အခ်စ္ဆိပ္ခ်ိဳသီးေတြက
ဒီႏွလံုးသားကို အဆိပ္ေငြ႔ေတြနဲ႔
မၾကာခင္မႊန္းေတာ့မွာမို႔လို႔...။
..................................
မနက္ျဖန္ေတြထဲ....
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေကာင္းကင္တည္ေဆာက္ခြင့္ရတဲ့အတြက္
ဝမ္းသာတယ္...။
မၾကာခင္ ငါ...လက္ေတြနဲ႔
အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းသက္တံတစ္စင္းကို
တက္စီးႏိုင္ေတာ့မွာေလ...။...
...............................
တကယ္ပဲ...
သူျပန္မၿပံဳးျပတဲ့အတြက္
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္မိပါတယ္..
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
ငိုခ်င္လြန္းလို႔ပါ...
...............။..။..။
...................
စကၡဳအာရံုေတြထဲ....
သာမကဘဲ
အၾကားအာရံုေတြလည္း
သူၾကားေအာင္ေအာ္ေခၚေနရဲ့သားနဲ႔
အထူးမခံရတာ..
အေတြ႔မခံလာတာ...
တကယ္ရင္နာတယ္...။...
အျပင္မွာကြယ္...
ရင္နာတယ္...တကယ္...။...
ေအာ္ေခၚေနတာ...
သူ..တစ္ေယာက္ၾကားေပမဲ့
ျပန္မထူးေတာ့ကာ....
No comments:
Post a Comment